Vasıflı İnsan Yetiştirmek

Toplumumuzun en çok ihtiyaç duyduğu şey, vasıflı insan eksikliğidir.

Toplumumuzun en çok ihtiyaç duyduğu şey, vasıflı insan eksikliğidir. Takriben Elli Yıllık canlı

şahidi olduğum süreci gözden geçirdiğim zaman hep bunun sancısı çekilmiştir.

Bugünkü manada sadece ezbere dayalı, sınava endeksli, ahlaki ve manevi değerlerden

soyutlanmış bir gençlik bu ülke için istikbal vaat edemez.

Vatan sevgisinden, millet sevgisinden mahrum yetişen nesil her şeyi paraya, gündelik zevk ve

ihtiyaçlarına odaklanır. Görev ve sorumlulukları sadece zahiri kurtarmaya yönelik olur. İşin manevi

sorumluluğunu yüklenmesi gerekir. Kul hakkını, kamu hakkını bilmesi gerekir.

Vasıflı insan yetiştirmek için, İlk Okuldan başlayarak gençliği bilgi ile beraber, ahlaki değerlerle

donatmak gerekiyor.

Hayata atılan bir insan, başkalarının haklarına saygıyı bilmelidir. Sabır ve kanaati

öğrenmelidir. Başkalarının haklarına saygı göstermeyi bilmek, insanı kendi haklarını korumaktan

alıkoymamalıdır. Kendisinin dışındakilere değer veren, insanlara hizmet vermenin kıymetini bilen

insan mutlu olur.

Bir gün bir adam Hz. Muhammed’e (s.a.v.) gelerek, ‘’Size dünya ve ahretle ilgili sorularım var’’

Peygamberimiz de (s.a.v.) o kimseye, ‘’Ne istiyorsan sor’’ buyururlar. Akabinde o kişi ile

Peygamberimiz (s.a.v.) arasında şu diyalog geçiyor:

-İnsanların en zengini olmak istiyorum. Ne yapmalıyım?

-‘’Kanaatkâr olursan insanların en zengini olursun.’’

Bu kez adam; -‘’İnsanların en hayırlısı olmak istiyorum. Ne yapmalıyım’’ der.

Peygamberimiz de (s.a.v.) o kimseye, -‘’İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır. Sen

de insanlara faydalı ol’’ buyururlar. Bu diyalog yirmiye yakın soru-cevapla devam eder.

Bir başka Hadis-i Şerifte ise; ‘’Millet’in efendisi, millete hizmet edendir’’ buyururlar.

Her meslekte, yanlış yapan insanlar bulunabilir. Bu kusurlu insanlara bakıp o meslek grubunu

toptan karalamak ne kadar yanlış ise; o grubun da meslek dayanışması içine girerek yanlış yapanı

koruması, aynı derece de hatalıdır.

Her konuda dürüst olmak gerekir. Bir âyette; ‘’Öyle ise emrolunduğun gibi dosdoğru ol’’

(Hûd-112) buyurulur.

Rivayete göre, bu ayetin geçtiği Hûd Suresi için Efendimiz (s.a.v.) “Hûd suresi beni

ihtiyarlattı.” buyurmuştur. Hatta Salihlerden birisi, rüyada gördüğü Peygamberimize (s.a.v.); ‘’Ey

Allah’ın Rasûlü (s.a.v.) senin Hûd Suresi beni yaşlandırdı.’ dediğin söyleniyor’’ demiş. O da “Evet.” diye

tasdik etmiştir. O zat merakla, ‘’O surede seni yaşlandıran nedir, Peygamber kıssalarıyla kavimlerin

helâki mi?’’ diye sorunca, Efendimiz (s.a.v.) yukarıda geçen ayeti kastederek; ‘’Hayır. ‘Emrolunduğun

şekilde dosdoğru hareket et.’ Sözüdür’’ buyurmuştur.

Bir işi yaparken insanların teşekkürünü beklemek ya da onların takdirini kazanma amacı

yerine, Allah rızası için böyle yapıyorum diyerek yapmak en güzelidir. Olgun ve vasıflı insanın en

belirgin özelliği budur.