ABD’de ki başkanlık seçimi öncesi, bir akşam, televizyon kanallarını sıra ile yokladım. Kanallarımızın ekseriyeti, ABD’deki 8 Kasım başkanlık seçimlerinin sonucu ne olur? Sorusu ile meşgullerdi.
Ben deniz de, ister istemez, üçer beşer dakikamı ekranlardaki bu söyleşilere ayırdım. Sonra işime baktım. Başka bir ifadeyle okula giden çocuğumuzun ödevlerine…
Asıl konuya tekrar dönecek olursam, televizyon ekranlarında ilginç şeyler de duymadım değil. Kanallardan bir tanesinde:
ABD’ de asgari ücretin bir saatinin 10 dolar olduğundan bahsediliyordu. Seçim propagandalarında, “10 doları kim daha çok artırırsa, o aday, seçimi kazanır.” nevinden tartışmalar sürüp gidiyordu.
Ülkemizdeki seçim tartışmalarını anımsadım doğal olarak,
Yakın zamanda ülkemizde gerçekleşen seçimlerde asgari ücret konusu “aylık tutar” üzerinden konuşulup, tartışılmıştı.
Devletimizi, ABD’deki anlayış ile mukayese ettim.
Biz, seçimlerde, asgari ücreti aylık tutar üzerinden tartıştık günlerce.
Onlar ise asgari ücreti saatlik tutar üzerinden tartışıyorlardı.
Hak, hukuk ve adalet açısından bakıldığından emeğin karşılığının saatlik çalışma üzerinden hesaplanması objektif, bir nicelik arz eder. Çalışanın emeğinin saat üzerinden hesaplanarak ödenmesi daha gerçekçi bir yaklaşım dır. Aynı zamanda İslami bir bakış açısıdır.
Dinimizde işçiye alın teri kurumadan ücretinin ödenmesi gerektiği ifade edilir. Ücretin saatlik kazanç tutarı üzerinden hesaplanması, hesaplamanın titizliği yanında “ alın teri kurumadan ödeme yapılması” anlamında da değerlendirilebilir şüphesiz. Bu da İslama uygun bir bakış açısıdır, kanımca.
“İşçinin ücretini alın teri kurumadan ödeyiniz.” hadisi şerifi gayet net ve anlaşılır iken uygulamaya gelince hesabı aylık (otuz gün) üzerinden yapıyoruz. Biz Müslümanlar, Peygamberimiz SAV Efendimizin bu sözünü bir talimat olarak alıp, sosyal hayatta uygulamamız gerekirken, ABD almış ve asgari ücret tartışmalarını “saatlik tutar” üzerinden yapıp, seçim tartışmalarını yürütmüştür.
Hadis-i Şerifi dilimize dolamış halimizle, asgari ücreti “aylık” olarak hesaplama ve ödeme meylimiz “sloganik Müslümanlığımızı” çağrıştırmaktadır.
Her nedense işleri toptan halletmek, götürü yöntemle sonuca gitmek bize daima daha kolay gelir, maalesef.
Öyle görünüyor ki, İslam ülkelerindeki geri kalmışlığın en büyük sebebi dinimizi slogandan eyleme geçirirken yaptığımız hatalardır.
Müslümanlar, islamiyeti, sloganik bir anlayışla yaşamaya devam ettiği sürece haçlılardan dayak yemeye, devam edecek gibi…
Sonuçta Mehmet Akif ERSOY, şu sözüyle yine haklı çıktı:
”Batılıların işi(iş ahlakı, muhasebesi, ilkeleri, hukuku…) bizim dinimiz gibi, dinleri ise işimiz gibi.”
Asgari ücret tartışmalarında ABD ile farklılığımız Akif’i bir kere daha haklı çıkarmış görünüyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.