Pendik?e ilk dondurmayı ben getirdim

YARIM ASIR
PETEK Pastanesi, Gazipaşa Caddesi’nde, 1959 yılından bu yana hizmete devam ediyor.
Petek Pastanesi adı ile 52 yıl evvel, Pendik’e ilk pastaneyi kuran ve işletmesinin adından dolayı PETEK AMCA olarak tanınan 1925 doğumlu Ali Durmuş (86), Çamlık Mahallesi’ndeki evinde yaşamını sürdürüyor. Yaşlılığı nedeniyle, pastanesini, bir süre önce kızları ve oğullarına devretmiş olan PETEK AMCA ile zamanda yolculuk ederek, hoş bir sohbette bulunduk.
Petek Pastanesi, Pendik’in ilk ve en eski pastanesi. Bunu 1962 yılında Hocaoğlu takip etmiş, sonrasında ise 60’lı yıllarda kurulan Mercan, Yıldız, Töre gibi pastaneler faaliyete başladıysa da yaşamlarını sürdüremeyerek, zaman içinde kepenklerini irdirmişler. İşte biz, halen aynı isimle faaliyetine devam eden Petek Pastanesi’nin yaşayan piri Petek Amcayı ziyaret edip, hatırını soralım dedik. Eksik olmasınlar, bizi kabul ettiler ve bakın ne dediler.
Pendik’te mi doğdunuz?
“Hayır. 1925 yılında, Kastamonu’nun Araç kazasında dünyaya geldim. İstanbul’u 1944 yılında, yani 2. dünya harbinin son yılında, Pendik’i ise 1952 yılında tanıdım.”
Nasıl oldu?
“1944 yılında, Zonguldak’tan vapura bindik ve 3 gün süren bir yolculuktan sonra Karaköy’deki limana indik ve ben, askerlikte geçen süre de dahil 8 sene, Aksaray ve Fatih semtlerinde yaşadım. Askerliğimi de ışıldakçı olarak, Boğaz’da yaptım.”
Petek Pastanesi’ni kurmadan evvel ne yaptınız?
Ali Muhittin Hacıbekir’in, Dolayaba semtindeki imalathane binasının kuruluş çalışmalarında bulundum ve Ali Muhittin Hacıbekir’i tanıdım. Ondan sonra da, babamdan, bu günkü pastaneyi devralıp, işimizin başına geçtim.”
Yıllar nasıl geçti?
“Bugün 52 yılını dolduran kuruluşumuzun başında, son 7-8 yıldır, rahatsızlığım sebebiyle bulunamıyorum. Çalıştığım yıllar içinde en zor yıllar, Körfez Savaşı’na rastlayan yıllardı. İşletmeyi, ya kapatacaktık ya da çalışanlar, aldıkları ücretin yarısına razı olup, çalışmaya devam edeceklerdi. Çalışanlar doğruyu buldu, hem kendileri, hem işletme ayakta kaldı.
İşinizin hep başındamıydınız?
“Evet, işimin hep başında kaldım. Günde 18 saat çalışırdım. Bugün, gençlere bakıyorum, 8 saat bile çalışmak ağırlarına gidiyor. Hatta çalışmadan, oturdukları yerden para kazanmak istiyorlar. Çocuklar ise, ‘kar yağsın da okullar tatil olsun, okula gitmeyelim.’ diyorlar. Unutmasınlar, işleyen demir pas tutmaz.”
Uzun yaşamınızı ve dinçliğinizi neye borçlusunuz?
Aileme, çalışmama ve bir de sigara ve içki kullanmamaya borçluyum.
Bu süre içinde sizi en çok sevindiren olay ne oldu.
“Bizim çalışmaya başladığımız yıllarda, Pendik böyle değildi. Suyu, zor bulduğumuz yıllardı. İşte, bu süre içinde Pendik’te, ilk biz dondurma ve şeker imalatında bulunduk. Yani, Pendik’i dondurma ve şekerle, ben tanıştırdım. Bunun, bende ayrı bir yeri vardır.”
Peki dünyaya yeniden gelseniz ne olmak isterdiniz?
“Yine aynı işi yapmak isterdim, neden mi? Valla, boş çuvalı bile para ediyor.”
Ülkemizi bu gün nasıl görüyorsunuz?
“Çok iyi, çok iyi. Yiğidi öldür, ama hakkını ver.”
Teşekkür ederiz. Daha nice sağlıklı ve mutlu bir ömür, hem size, hem de kuruluşunuza.