Nurullah Genç Pendik'e geliyor

Dönemin en ünlü şairlerinden olan Nurullah Genç, 2 Kasım Cumartesi Günü Saat 14.00'te Pendik Çamlık Mahallesi'nde okurlarıyla buluşacak.

Cafe Huzur organizasyonuyla Pendik'e gelecek olan ünlü şair, Sanat ve Hayat konulu bir söyleşi gerçekleştirecek.

Söyleşi ücretli olacak, yetişkinler 25  TL ve öğrenciler için 15 TL

Cafe Huzur işletmecisi Rabia Duysal, Türkiye'nin en önemli şairini Pendik'te ağırlayacaklarını ifade ederek, " Herkesi 2 Kasım'da organizasyonumuza bekliyoruz. Türkiye'nin en önemli şairlerinden birisini konuk ediyoruz. Katılımcıların oldukça faydalanacağını ümit ediyorum."dedi.

Rabia Duysal, davetiye almak isteyenlerin 05522370376 nolu teleonla iletişime geçebileceklerini söyledi.

NURULLAH GENÇ KİMDİR?

Nurullah Genç, 9 Eylül 1960 tarihinde Erzurum'un Horasan ilçesinde dünyaya geldi. 

Yaşadığı köyde okul olmadığı için ilkokulu akrabalarının yanında okuyan Genç, ortaokulu Kars'ta bitirdi. Ortaokul yıllarında çalışmaya başladı. 

Babası binbir türlü zahmetle Nurullah Genç'i paralı, yatılı bir şekilde Erzurum İmam - Hatip Lisesi'ne yolladı. Lisede okuduğu dört sene boyunca arkadaşlarının ödevlerini yaparak para kazanmaya çalıştı. Aynı dönemde fazla kitap okuduğu için gözleri bozuldu ve gözlük kullanmak zorunda kaldı. 

Nurullah Genç, Tarım ve Orman Bakanlığının şiir yarışmasında Türkiye ikincisi olmasının yanı sıra Milli Türk Talebe Birliği "Hicri 1400" konulu şiir yarışmasında "Hicret" isimli şiiriyle Türkiye birincisi oldu ve bu şiir Nesil dergisinde yayınlandı.

Lise mezuniyeti sonrasında Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi'ni kazandı.

Üniversite zamanlarında yurtta kaldı. Başlarda boyacılık yaparak para kazanan Genç, bir siyasi kavga sırasında boya sandığı kırıldıktan sonra bir daha bu işe dönmedi ve inşaatlarda, fırınlarda çalıştı. 

Bu dönemlerde şiirleri edebiyat dergilerinde iyice yayınlanmaya başladı, aylık bir derginin daimi kadrosunda yer aldı. 

Sonraları bir grup arkadaşıyla "Genç Kuşak" dergisini çıkardı. 

1983 senesinde fakülteyi bitirdikten sonra akademik kariyer maksadıyla çalışmalarını devam ettirdi. Aynı üniversiteden Doktor, Doçent ve Profesör unvanlarını aldı. 

1994-2013 yılları arasında kamu ve özel sektör kuruluşlarına danışmanlık hizmetlerinde bulunan Genç, aynı zamanda  İstanbul Ticaret Üniversitesi Ticari Bilimler Fakültesi'nde Öğretim Üyesidir. Aynı okulda Liderlik Analizi, İşletme Yönetimi, Yönetim ve Organizasyon, Uluslararası İşletmecilik derslerini vermektedir. 

ÖDÜLLERİ

Türkiye Diyanet Vakfı N'at-ı Şerif Büyük Ödülü Sahibi (Yağmur şiiri ile)

Kültür ve Turizm Bakanlığı Roman Teşvik Ödülü sahibi (Tutkular Keder Oldu romanı ile)

Doğu Anadolu Gazeteciler Cemiyeti Kültür Hizmet Ödülü sahibi

Tuzla Belediyesi Gül Şiirleri Armağanı Ödülü sahibi (Gül ve Ben isimli eseri ile ile)

Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Şairi Ödülü sahibi (Hüznün Lalesidir Dünya eseriyle)

KİTAPLARI

Şiir:

Çiçekler Üşümesin

Nuyageva

Yankı ve Hüzün

Aşkım İsyandır Benim

Siyah Gözlerine Beni de Götür

Yanılgı Saatleri

Yağmur

Rüveyda Yıldırım

Denizin Son Martıları

Aşk Ölümcül Bir Hülyadır

Hüznün Lalesidir Dünya

Gül ve Ben

Yürüyelim Seninle İstanbul'da

Müptelâdır Gemiler Benim Denizlerime

Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok istedim

Birkaç Deli Güvercin

Çanakkale:Her Şey Yanıp Gül Oldu

Ateş Semazenleri

Ölüm Noktürnü

Roman:

Tutkular Keder Oldu

Yollar Dönüşe Gider

İntizar

Yağmur

Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.

Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları,
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım.

Hasretin alev alev içime bir an düştü,
Değişti hayal köşküm, gözümde viran düştü,
Sonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde,
Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü.

İhtiyar cübbesinden kan süzülür Nebi'nin,
Gökyüzü dalgalanır ipekten kanatlarla,
Mehtabını düşlerken o mühür sahibinin,
Sarsılır Ebu Kubeys kovulmuş feryatlarla,
Evlerin arasına dikilir yeşil bayrak,
Yeryüzü avaredir, yapayalnız ve kurak.

Zaman, ayaklarımda tükendi adım adım,
Heyûla, bir ağ gibi ördü rüyalarımı,
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım.

Yağmur, gülşenimize sensiz, baldıran düştü,
Düşmanlık içimizde; dostluklar yaban düştü,
Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe,
Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü.

Bir güzide mektuptur, çağların ötesinden,
Ulaşır intizarın yaldızlı sabahına,
Yayılır o en büyük muştu, pazartesinden,
Beyazlık dokunmuştur gecenin siyahına,
Susuzluktan dudağı çatlayan gönüllerin,
Sükutu yar, sevinci dualar kadar derin.

Çaresiz bir takvimden yalnızlığa gün saydım,
Bir cezir yaşadım ki, yaşanmamış mazide,
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım.

Sensiz, kaldırımlara nice güzel can düştü,
Göğsümüzden umutlar bican düştü,
Yağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin,
En son, avucumuzdan inci ve mercan düştü.

Melekler sağnak sağnak gülümser maveradan,
Gümüş ibrik taşıyan zümrüt gagalı kuşlar,
Mutluluk nağmeleri işitirler Hıradan,
Bir devrim korkusuyla halkalanır yokuşlar,
Bir bebeğin secdeye uzanırken elleri,
Paramparça, ateşler şahının hayalleri.

Keşke bir gölge kadar yakınında dursaydım,
O mücella çehreni izleseydim ebedi,
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım.

Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü,
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü,
Katil sinekler deldi hicabın perdesini,
İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü.

Dolaşan ben olsaydım Save'nin damarında,
Tablosunu yapardım yıkılan her kulenin,
Ebedi aşka giden esrarlı yollarında,
Senden bir kıvılcımın, süreyya bir şulenin,
Tarasaydım bengisu fışkıran kakülünü,
On asırlık ocağın savururdum külünü.

Bazen kendine aşık deli bir fırtınaydım,
Fırtınalar önünde bazen bir kuru yaprak,
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım.

Sensizlik depremiyle hancı düştü; han düştü,
Mazluma sürgün evi; zalime cihan düştü,
Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara,
Bir bela tünelinde ağır imtihan düştü.

Badiye yaylasında koklasaydım izini,
Kefenimi biçseydi Ebva'da esen rüzgar,
Seninle yıkasaydım acılar dehlizini,
Ne kaderi suçlamak kalırdı, ne intihar.
Üstüne pırıl pırıl damladığın bir kaya,
Bir hurma çekirdeği tercihimdir dünyaya.

Suskunluğa dönüştü sokaklarda feryadım,
Tereddüt oymak oymak kemirdi gururumu,
Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım.

Haritanın en beyaz noktasına kan düştü,
Kırıldı adaletin kılıcı; kalkan düştü,
Mahkumlar yargılıyor; hakimler mahkum şimdi,
Hakların temeline sanki bir volkan düştü.

Firakınla kavrulur çölde kum taneleri,
Ahuların içinde sevdan akkor gibidir,
Erdemin, bereketin doldurur haneleri,
Sensiz hayat toprağın sırtında ur gibidir,
Şemsiyesi altında yürürsün bulutların,
Sensiz, yükü zehirdir en güzel imbatların.

Devlerin esrarını aynalara sorsaydım,
Çözülürdü zihnimde buzlanmış düşünceler,
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım.

Sensiz, tutunduğumuz dallardan yılan düştü,
İlkin karardı yollar, sonra heyelan düştü,
Güvenilen dağlara kar yağdı birer birer,
Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü.

Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini,
Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir,
Yıldırımlar parçalar çirkefin gövdesini,
Sel gider ve zulmetin çöplüğü temizlenir,
Yağmur, bir gün kurtulup çağın kundaklarından,
Alsam, ölümsüzlüğü billur dudaklarından.

Madeni arzuların ardında seyre daldım,
Küflü bir manzaranın çürüyen güllerini,
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım.

Şehirler kabus dolu; köylere duman düştü,
Tersine döndü her şey sanki; asuman düştü,
Kırık bir kayık kaldı elimizde, hayali,
Hazindir ki; dertleri aşmaya umman düştü.

Ay gibisin, güneşler parlıyor gözlerinde
Senin tutkunla mecnun geziyor güneş ve ay
Her damla bir yıldızı süslüyor göklerinde
Sümeyra'yı arıyor her damlada bir saray
Tohumlar ve iklimler senindir, mevsim senin
Mekanın fırçasında solmayan resim senin.

Yağmur, bir gün elini ellerimde bulsaydım,
Güzellik şahikası gülümserdi yüzüme
Senin visalinle bir gülmüş te ben olsaydım.

Tavanı çöktü aşkın; duvarlar üryan düştü,
Toplumun gündemine koyu bir isyan düştü,
İniltiler geliyor doğudan ve batıdan,
Sensizlikten bozulan dengeye ziyan düştü.

Islaklığı sanadır ahımın, efganımın,
İçimde hicranınla tutuşuyor nağmeler,
Sendendir eskimeyen cevheri efkarımın,
Nazarın ok misali karanlıkları deler.
Bu değirmen seninle dönüyor; ahenk senin,
Renkleri birbirinden ayıran mihenk senin.

Bir hüzün ülkesine gömülüp kaldı adım,
Kapanıyor yüzüme aralanan kapılar,
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım.

Yağmur, ayrılığıma seninle derman düştü,
Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü,
Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün,
Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü.

Nefesinle yeniden çizilecek desenler,
Çehreler yepyeni bir değişim geçirecek,
Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler,
Anneler çocuklara hep seni içirecek,
Yağmur, seninle biter susuzluğu evrenin,
Sana mü'mindir sema; sana muhtaçtır zemin.

Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım,
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın,
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım.

Kardeşler arasına heyhat, su-i zan düştü,
Zedelendi sağduyu; körleşen iz'an düştü,
Şarkısıyla yaşadık yıllar yılı baharın,
İnsanlık bahçemize sensizlik hazan düştü.

Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım,
Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım,
Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım,
Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım,
Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım,
Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım,
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım,
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım,
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım,
Sana hicret eden bir Kureyş de ben olsaydım,
Damar damar seninle, hep seninle dolsaydım,
Batılı yıkmak için kuşandığın kılıcın,
Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım...

Nurullah Genç