MASALAR SANDALYELER DIŞARI

Hey gidi günler.
Çok değil; 8-10 sene önce Pendik’in çarşı merkezi altın değerindeydi. Dükkan sahibi olabilmek, dükkan kiralayabilmek büyük bir şanstı. Bu şansa sahip olabilmek için de hatırı sayılır bir fedakarlığı göze almak gerekiyordu.
Gazipaşa, 19 Mayıs Caddesi gibi gözde caddelerde hava parası servet değerindeydi.
Boşalan bir dükkanı kiralayabilmek için erken davranmak, rakipleri ekarte etmek gerekiyordu.
Dükkan ve daire sahipleri ellerini ovuşturuyor, pazarlık kelimesini telaffuz dahi etmiyordu.
Dediğim dedik, anlayışıyla talep ettiği ücretten taviz vermeden dükkanını kolaylıkla kiraya verebiliyordu.
Bu talep 19 Mayıs Caddesi ve Gazipaşa Caddesi’nin haricindeki cadde ve sokaklar içinde geçerliydi.
Pendik’in her yerine yoğun bir talep vardı.
Yalnızca dükkanlara değil, apartmanların özellikle birinci katlarındaki dairelere de büyük bir  ilgi gösteriliyordu.
Kiralar yüksek olmasına rağmen ev sahipleri dairelerini kolaylıkla kiraya veribiliyorlardı.
1993 yılında 19 Mayıs Caddesi’nde faaliyet gösteren bir giyim mağazası işletmecisiyle aramızda geçen şu konuşmayı dün gibi hatırlıyorum;
“Ümit Bey, bayram üzeri 2 günde 600 adet takım elbise sattım.”
Şimdi hangi giyim mağazası 2 günde bu satış rakamına ulaşabilir.
Doğrusu hayal bile edemez.
Bu yazdıklarımızın yaşandığı yıllarda Pendik’in nüfusu 250-300 binlerdeydi.
Şimdilerde ise ilçe nüfusu 600 bine yaklaşmış ve her geçen günde hızla artarken esnaf iş yapamamaktan şikayet eder duruma gelmiştir.
Pendik’in her yerinde kiralık dükkan bulmak mümkündür.
Adım başı kiralık daire ve dükkan ilanları karşımıza çıkmaktadır.
Kira ücretleri hızla düşerken, kiracı bulabilme sorunu vardır.
Gayrı menkul sahipleri, dükkanlarını ve dairelerini aylarca kiraya verememekte, mevcut kiracılarına gözü gibi bakmaktadır.
Kiracımı kaçırırsam, bir daha nasıl kiraya verebilirim endişesi taşımaktadır.
Bugünlere nasıl gelindi.
Nüfus iki katına çıkarken tersine yaşanan bu gelişmelerin sebebi nedir?
Bizim tespit ettiğimiz hususlar şunlardır:
Rekabet büyük ölçüde arttı.
Hemen her iş kolunda ciddi anlamda markalaşma yaşanmaktadır.
Marka ürünlerle sıradan ürünler arasındaki fiyat farkı çok fazla değildir.
Orta ve üst gelir grubundaki tüketiciler tercihini ekseriyetle markalı ürünlerden yana kullanmaktadır.
Mağazaların konsepti değişmektedir.
Alış verişe gidenler otopark sorunu yaşamak istemiyor.
Alış verişe gittiğinde çocuğunu da düşünüyor.  Çocuk oyun alanlarının olduğu mağazaları tercih ediyor.
Sosyal donatı alanları olsun istiyor. Oturup, gönül rahatlığıyla çay ve kahve içeyim istiyor.
Bir diğer hususta AVM’lerin yaygınlaşmasıdır.
Tüketiciler AVM’lere akın akın gidiyor.
Çantalar dolusu ürün alıp, kredi kartına taksit yaptırıyor.
AVM’lerin sayısının daha da artmasından büyük endişe duyuluyor.
Esnaf devletten, belediyeden medet umuyor.
İşlerinin düzelmesi için çözüm üretilmesini istiyor.
Bize göre çözüm:
Pendik çarşısı büyük bir açık hava alış veriş merkezine dönüştürülmelidir.
Bunun en büyük şartı ise Pendik merkezini trafiğe kapatmaktır.
Seyyit Burhan Toprak Caddesi, Namık Kemal Caddesi, Hatboyu Caddesi ve Ankara Caddesi arasında kalan alan araç trafiğinden men edilmeledir.
Kaldırımlar ve caddeler daha gösterişli hale getirilip, estetik bir  ışıklandırma uygulması yapılmalıdır.
İnsanların, rahat rahat gezip alış veriş yapabilmelerine imkan sağlanmalıdır.
Bırakalım lokantalar, cafeler masalarını kaldırımlara caddelere çıkarsın.

Gönlünce alışveriş yapsın
Denemeye değmez mi?