Bir köyde çocuğun birisi ağlıyormuş. Çocuğun eline merhamete gelen birisi bir parça ekmek vermiş ağlamayı kesmiş. Demişler ki niye ağlamıyorsun?. Çocukta demişki ekmeğimi yedikten sonra kaldığım yerden ağlamaya devam edeceğim.
Ne gündemlerimiz vardı bizim. Filistin, Gazze, Mescidi Aksa. "Ne olacak bu Müslümanların hali" diyerek İslam ülkelerinin liderlerine bile göndermeler yapıyorduk oysa. Tabi bütün suç onlarındı. Niye görmezden geliyorlardı ki.
Biz bile attığımız twitler, paylaşımlarla az kalsın kurtarıyorduk Filistinlileri. Özgürlüğüne kavuşturuyorduk Mescidi Aksa'yı neredeyse. İsraili geldiği topraklara geri gönderiyorduk az kalsın. Ama son anda ne olduysa birden baktık ki daha önemli gündemlerimiz varmış bizim bunu farkettik.
İyi ki de farketmişiz yoksa master şefte kim kalacak kim gidecek nerden öğrenecektik.
İyi ki farketmişiz hafta sonu takımımızın transfer haberlerini kaçıracaktık.
İyi ki farketmişiz gündüz kuşağı aile yapımızın köküne kibrit suyu döken kadın programlarını, dizilerimizi kaçıracaktık.
İşte bu konularda o kadar güzel organize olup hayırlı işlerde yarışıyoruz ki gündemi böyle kaçırmıyoruz işte. Şimdi biz bu kadar önemli konularımızı bir çözelim sonra ekmek yerken susan çocuğun dediği gibi kaldığımız yerden Filistin ve Mescidi Aksa paylaşımlarımız devam edecek.
Ağlanacak halimiz var lakin, ağlayacak kimsemiz kalmamış. E tabi ki ölenle de ölünmüyor nasılsa, hayatta bir şekilde devam edecek öyle değil mi?.
Şimdi söyleyin bakalım insanlığımızdan ve Müslümanlığımızdan neler kaybettik ki bu duruma düştük.
Bu gün İsrail savaş uçakları ile masumlara kan kusturmaya başladı. Allahın LANETİ üzerlerine olsun.
Üstad Necip Fazıl'ın dediği gibi :
"Yıkılasın İsrail
Enkazını göreyim
Sana ülke diyenin
Yüzüne tüküreyim!"
Şimdi kitabın ortasından açık soralım, bu durumdan kurtulabilir miyiz?. Sizce böyle devam ederse kurtuluş mümkün görünüyor mu?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.