İKİSİNDEN BİRİ DEĞİL "HER İKİSİ" 

İslam merhamet ve şefkat dinidir. Kucaklayıcıdır, sabırlı olmayı tavsiye eder. 
Alan değil veren olmaya teşvik eder. Kavga ve gürültüyü sonlandırmayı, tartışma, restleşme ve sertleştmekten uzak olmaya davet eder.

Zulme uğrasa bile zulmetmekten uzak durmayı tavsiye eder. Bu yönünü İslam'ın "Hz. Osman" temsil etmiştir diyebiliriz.

İslam’ın başka bir yönü daha vardır. Taviz vermeden, disiplinli olmayı tavsiye eder. Daima hakkı üstün tutmaya teşvik eder. Bu uğurda gerektiğinde zamanını, emeğini, malını mülkünü hatta canını bile feda etmen gerekirse feda etmeyi tavsiye eder. Haksızlığa karşı suskunluğu uygun bulmaz. Daima dik durmayı öğütler. Menfaate göre hareket eden bir müslüman profili kabul edilmez. İslam'ın bu yönünü de  Hz Ömer'in en güzel şekilde temsil ettiğini söyleyebiliriz. 

İslam bu iki profilin dengesiyle daha da güzel  temsil edilmiş olur. Her zaman  birisini tercih etmek iyi bir sonuç vermeyebilir. Nefes almak kadar nefes vermek de gereklidir. Birini diğerine tercih edemezsiniz. 

Bu bir bütünlük içerisinde olmalıdır. Yeri geldiğinde merhamet ve şefkat, 
yeri geldiğinde izzetli ve şerefli bir yumruk olmalıdır. Bazen kış bazen yaz, bazen gece bazen gündüz, bazen yağmur bazen güneş olduğu gibi.

Bu iki profilin bir araya gelmesi İslam’ın ta kendisidir. Hz Peygamber (SAV)'in hayatı ile İslam böyle muşahhaslaşır.

Bir toplum, sadece yumuşaklıkla ayakta kalamaz. Aynı şekilde sadece sert kurallarla da yürüyemez. Dengede tutmak gerekir.

Hz. Ömer:
Kudret ve Adaletin Sembolü, İslam Devleti’nin gücünü ve disiplinini temsil eder.
Sorumluluk bilinciyle hareket  ettiği ileriyi gördüğü için adalette tavizsizdir.
"Adalet mülkün temelidir" anlayışıyla hareket etmiştir.

Gerektiğinde en yakınlarına bile taviz vermemiştir, Haksızlık karşısında hiç susmamış, adaleti tecelli ettirmiştir. İslam’ın caydırıcılık ve düzen yönünü temsil eder.

Hz. Osman:
Merhamet , şefkat ve Hayânın Temsilcisidir. İslam’ın affedici, merhametli, sabırlı ve cömert yüzüdür.

O, ne kadar zulme uğrasa da zulme karşı durmuştur ancak zulmetmemiştir. Kendi nefsine başkalarını tercih etmiştir.. Malını İslam yolunda harcayarak ümmete hizmet etmiştir.

Hayâsıyla, meleklerin gıpta ettiği bir kimse ahlakıyla ümmete örnek olmuştur. Hz Osman, İslam’ın sevgi ve hoşgörü yönünü temsil eder.

Hayat bazen, 
Hz. Ömer gibi adil ve güçlü olmayı gerektirir, 
bazen de Hz. Osman gibi merhametli ve sabırlı.

Kime merhametli , kime sert olunmasının cevabı ise Fetih Suresi son âyette bildirilmiştir.

İşte bu nedenle Yüce Rabbimiz, Fetih Suresi 29.Ayette "O, Allah’ın elçisi Muhammed’dir. 
Onunla beraber olanlar da kâfirlere karşı sert, kendi aralarında merhametlidirler" buyurmaktadır.

Bir birimize davranışımızın nasıl olması gerektiğini Kur-ân'ı Kerim sınırlarını böyle belirliyor. 

Onun için, Elhamdülillah müslümanım deyipte Müslümanlara nefes almayı haram kılan, hayat hakkı tanımayanlara karşı duruşumuz hiç bir zaman değişmeyecektir.

Cehalet sebebiyle Müslüman olduğunu iddia edenlerde, Ayasofya'da namaz kılınmasından , ibadete açılmasından, taksime cami yapılmasından, Ezanların okunmasından, inkârcıların etkisinde kalarak rahatsızlık duymaması gerekir.

Müslümanların da bu memlekette insanca yaşamaya haklarının olmasından, inançları gereği yaşamaya haklarının olduğundan rahatsızlık duymak Müslümana yakışan durum değildir. Kuranda belirtilen münafıklık alameti gibidir..

Allah İçin Sevmek, O'nun Rasulünün sevdiği şeyleri sevmek, Allah ve Rasulü'nün buğz ettikleri şeylerden uzak kalmak müslümana yakışan bir tutumdur.

Bir kere daha hatırlatmış olalım. Ne yani biz müslüman değil miyiz diye sormadan önce bunlara kulak verilsin....