Ülkemizi derinden sarsan depremlerin ardından 14 Şubat 2023 Salı günü deprem bölgelerinden biri olan Hatay’a gönüllü ekip olarak gittik. Hatay’a gitmek bizim tercihimiz değildi. Biz sadece gönüllü destek ekibi olarak başvurumuzu yaptık. Fakat ne zaman, nerede ve neye ihtiyaç olduğu koordine ediliyor olsa gerek ki kuzenim ve ekibi Adıyaman’a gönderilirken biz Hatay’a gönderildik. Çünkü yardım amaçlı da olsa birçok insanın belirli birkaç yerde birikmesi de başka sorunlar ve diğer bölgelerde mağduriyetler yaşanmasına neden olabileceği için bu şekilde bir planlama yapılıyor olması içimi rahatlattı.
Bizi neyin beklediğini ve nasıl bir durumla karşılaşacağımızı bilmeden sadece orada ve onların yanında olabilmenin heyecanıyla yola çıktık. Biraz endişe ve korkularımız yoktu desem olmaz. Normal şartlarda bile taziye ziyaretine ilk üç günden önce gittiğimde, bir müddet psikolojik travma yaşarım. Fakat bu durum çok farklı. Kendi psikolojimi düşünmek bencillik olsa gerek diye düşündüm. Her şeye rağmen orada olmalıydım, hiçbir şey yapamasam da onlar orada üşürken, onlarla beraber üşümeliydim.
Bizim görev yerimiz Hatay’ın Antakya ilçesine bağlı olan Narlıca mahallesi olarak belirlenmiş. Narlıca deyince hemen çoğunuz anladı nereye gittiğimizi. Evet yeni deprem mezarlığı… Ölümün soğukluğunun havanın soğukluğunu unutturduğu bir yer. Antakya yerle bir! Her yer ama her yer enkaz! İnsanların yüzü tozlu, gözlerinde çaresizliğin son noktası. İnsan yaşadığı için utanır mı? Kaybettikleri sevdiklerinin acısıyla hayatta kaldığına sevinemeyen insanları görünce utanıyor işte.
Gece boyu süren uykusuz bir yolculuğumuzun sabahı, karşılaştığımızın manzara; bir-iki saat dinlenir sonra işimize başlarız şeklindeki planımızı altüst etti. Sahaya iner inmez kendimizi bir işin ucundan tutmuş koşturuyor bulduk. Bulunduğumuz yer büyük bir araziye kurulmuş çadırlardan oluşan açık hava cenaze defin merkezi. Önce bir şok yaşıyorsun. Yardım etmeye ölen kardeşlerimizden mi başlayacaktık diye… Ama görüyorsun ki bu afette hayatını kaybedenlere usul ve erkanı ile defin işlemi yapılır ise acıları bir nebze hafifleyecek. Üstelik mevzu sadece defin işi değil. Buraya gelen cenazelerin bazıları yakınları tarafından getiriliyor, bazıları ise Afat tarafından enkazdan çıkarılıp getiriliyor. Afet çok büyük, yıkım çok fazla dolayısı ile insanların cenazelerini bulup defin edebilmeleri bile büyük şans. Zira anasını, babasını, bacısını ve diğer yakınlarını aramaktan bitap düşmüş, ‘’Hiçbir yerde bulamadım, bütün hastanelere sordum yok.’’ Diyerek perişan olan o kadar çok kişi var ki!
Narlıca’da Denizli Büyük Şehir Belediyesi ve Müftülüğünün sorumluluğunda çok sistemli ve organize bir şekilde çalışan profesyonel bir çalışma olduğunu gördük. Türkiye’nin her yerinden gelen Diyanet İşleri Başkanlığına bağlı uzman personel vardiyalı şekilde yirmi dört saat görev yapıyor. Ayrıca Başsavcı ekibiyle, sağlık personeli tam kadro, Polis Teşkilatı olay yeri inceleme ekibiyle, Orman İşleri Müdürlüğü korucuları ve asker orada. Ülkenin uzak yakın birçok il, ilçe ve belde belediyelerine ait cenaze nakil araçları, kepçe, kamyon ve römorklar gece ve gündüz aralıksız ve hızlı bir şekilde çalışıyor. Gün içerisinde sürekli farklı illerden gelen valiler, belediye başkanları, başsavcılar, Diyanet İşleri başkan yardımcıları ve devletin diğer farklı kurumlarından yetkililer kontrol ve denetim için gelip gidiyorlar.
Karşılaştığımız bu durum bizi bir nebze de olsa rahatlattı. 10 ili ve birçok ilçeyi vuran böyle büyük bir depremin ardından koordineli bir çalışma görmek ve bu çalışmanın bir ferdi olabilmek buruk bir mutluluk veriyor insana.
Bu alandaki çalışmaların detaylarını ve bazı izlenimlerimi daha sonraki yazımda size aktarmaya çalışacağım.
Selam ve dua ile…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.