Ebrar Mutlu'dan "Yalnızlığım'

Yalnızlığım şiirini okurlarımızın beğenisine sunuyoruz.                 YALNIZLIĞIM                                                                                                                                                             Bitti gecenin ihtişamı, ışıklar söndü.

Gözlerim yıldızları karanlığa gömdü.

Ufacık bir nokta oluverdim alemde,

Beni ne bir kimse duydu ne de gördü.

Tükendim; gidemediğim yollar kadar ömrüm..

Yaşarsam hayat, hep yokuş hep basamak,

En iyisi bir es vermek boş yarınlara,

Kendimi içimdeki yalnızlığa gömdüm.

Ne bir su beklerim yeşermek için,

Ne riyakâr güneş doğsun üstüme,

Kanayan yaram varken için için,

Ben bir naçar olmuşum ölmek ne kelime...