Ebrar Mutlu'dan "GİDİŞİN"

 Aşk, sevgi ve ayrılığı özneye ayan "Gidişin"  başlıklı şiiri okurlarımızın beğenisine sunuyoruz

                     GİDİŞİN

Gittin ya sen,

Bir çocuğun oyuncağı düştü elinden.

Bir bebek öksüz kaldı,

Yağmursuz kaldı baharlar..

Kışın kar yağmadı ve ısıtmadı yazın güneş.

Mevsimler anlaşamadı gitti senden sonra..

Yıldız küstü gecesine, tası tarağı topladı gitti.

Günde güneş, gecede loşluk kalmadı, bitti..

Gittin ya sen,

Sus pus oldu sokak çalgıcıları,

Yolcusuz kaldı vagonlar..

Denizin kokusu gitti, dalgaların keyfî  kaçtı.

Boş kaldı, aklımda sen yürüdüğüm kaldırımlar

Ve ısıtmadı giyindiğim hırkalar..

Gittin ya sen,

Bir kuşun kanadı kırıldı uçamadan yuvasına,

Alışamadı rüzgâr yalnızlığın tınısına..

Sebebi kırılan kalemler oldu bitemeyen şiirlerin,

Adı hasret oldu, gam oldu, keder oldu

Yarım kalan sevgilerin..

Sen gittin ya unuttum gülmeyi,

Gamzelerim kendi çukuruna gömüldü..

Daha ne olsun içimde, derinden bir sızı var,

Kaybolan takvimlerde, mevsim hep sonbahar..