ÇOCUKLARINIZI KORUYOR MUSUNUZ?

Samimi olun. Bu soruyu kendinize sorun. Kendinize dürüst cevap verin. “Çocuklarınızı koruduğunuza emin misiniz?”
    Ortaokul öğrencileri üzerine yapılan bir analizde çocukların çoğunun “futbolcu, “youtuber,” “şarkıcı” olmak istedikleri ortaya çıktı. Çünkü bu yaş seviyesindeki çocuklar daha çok ailede ne görüyorlarsa /daha doğrusu ailede göremedikleri ilgi dışındaki şeylere/ ona özenmektedirler.
    Anne, baba veya öğretmen rol model olmaktan çıktığında çocuklar sosyal medya veya televizyonda dayatılan şeylere yönelmektedirler. Anne ve babadan bir şey görmeyince çocuk, youtuber veya şarkıcı olacağım diyor. Çocuklar youtuber olmayı bir meslek zannediyor.
    Sosyal medya ve televizyondaki filmler sebebiyle çocuklar şöhreti, parayı, varlığı ve gücü gereğinden fazla önemli hale getiriyorlar. Böylece şöhret için bir meslek kolunun youtuberluk olduğuna, para kazanmak için kumara, varlık için her yolun meşru, güç için olmadık şeylerin mubah olduğuna inanmaya başlıyor. Kısaca çocuk daha o yaşta seküler bir hayat tarzının girdabına girmiş bulunuyor.
    Bütün bu temel problemin ana sebebi; anne ve babanın çocuklar üzerindeki tesir gücünün gittikçe zayıflaması hatta yok olmaya doğru gitmesidir. Bunun da sebebi çalışan anne ve babaların işleri dolayısıyla çocuğa gereken vakti ayıramamalarıdır.
    Çocuk okuldan eve döndüğünde anne ve babanın ikisinin de çalışıyor olması durumunda çocuk evde çoğunlukla yalnızdır. Ebeveynlerden birinin büyüklerinden (anne, baba, teyze, hala, dayı, amca gibi akrabalardan birisi) olması durumundaki çocuklar biraz daha şanslıdırlar. Komşuya giden çocuklar olduğu gibi işteki anne veya babasının yanına giden çocuk sayısı da az değildir.
    Anne ve babasının eve dönmesini bekleyen evdeki yalnız çocuk çoğunlukla televizyon seyrederek, cep telefonu veya bilgisayarında oyun oynayarak, anne veya babasının sipariş verdiği yemeği yiyerek vakit geçirmektedir.
    Çocuklar okulda oldukları vakitlerde anne ve babadan uzaktadırlar. Anne ve baba işteyken de çocuk anne ve babasından mahrumdur. Üstelik evde yalnız kalan çocuk internet ile dünyaya bağlıysa dışardan gelen her türlü zarara karşı korumasızdır. Ayrıca her zaman yalnız çocuk, evde olduğu halde yine de dışarıda sayılır. Çünkü çocuk kendine karşı da savunmasızdır. Evdeki bir kaza durumu da çocuk için bir tehlikedir. 
    Ayrıca çocuklarına gerekli ilgiyi göstermeyen anne baba görevini yapmış sayılmaz. Çocukların kişilik ve kimlik kazanmada anne ve babanın rolü inkâr edilemez. Bedenen ve ruhen sağlıklı bireyler sağlıklı ailelerde yetişir. Gerekli dinî, millî hassasiyeti ve şuuru çocuğa ilk telkin edecek olan kişi anne ve babadır. Çocuğuna Allah’ı, Peygamberi, İslam’ın temel prensiplerini sevdirecek ve öğretecek olan kişi anne ve baba olmalıdır. 
    Sevgi, merhamet, adalet, saygı, hak, doğruluk, anne, baba, komşu hakları gibi vazgeçilmez temel değerlerin oluştuğu ilk kurum ailedir. Haram, helal, hakk ve batıl gibi insanı temelde var eden, büyük ulvi davalar kazandıran ve yaşama gayesinin temelini oluşturan sonsuzluk bakış açısı kazandıran Allah için yaşama biçimi ailede başlar.
    Bu yazıyı sonuna kadar okuduğunuza göre, yazının başında sorduğumuz soruyu şimdi tekrar soralım: “Çocuklarınızı koruyor musunuz?”