BU GÜN SINAVIM VAR ORUÇ TUTMASAM

Mübarek bir ayın bereketini bize ecdadımızın canıyla kanıyla suladığı topraklarda huzur içinde yaşıyoruz paylaşıyoruz.

Ancak dışarıda bakıyorum da zımba gibi delikanlı sigarasını tüttürüyor. Başka biri karnını doyurmaya yetişemiyor. Ne var bunda adam oruç tutmuyorsa onun bileceği bir iş, hesabını o verecek deyip geçebileceğimiz bir konu değil bu.

Bazıları da “Allah’ın bildiğini kuldan mı esirgeyeceğiz” diyor. Açık bir şekilde günahıyla meydan okuyor adeta. Bu çok yanlış bir anlayıştır.

Ahiret inancı olan bir Müslüman bu kadar rahat günah işleyemez. Eğer günahı işliyorsa bu gizli kalmalı ve başkalarını günahına şahit tutmamalıdır. 

Eskiden gayri Müslim tebaa bile çocuklarına dışarıda sakın yemeyin, Müslümanlar oruçlu saygı gösterin diye sıkı sıkı tembih ediyorlarmış. Veya turist olarak gelmek isteyenlere tur rehberleri Müslümanlar Ramazan ayında oruç tutarlar açıktan yiyip içmeyin derlermiş saygı duyun diye hatırlatırlarmış.

Bir il Müftümüz konu ile ilgili bir haritasını paylaşmış. "İstanbul’da görev yaptığım yıllarda yaşadığım bir hadiseden derinden etkilenmiştim. Yahudi bir Haham Türk olan tercümanı ile ziyaretime gelmişti. Türk tercüman su istedi. Hahama da sorduk “siz de su ister misiniz?” diye. O hemen “siz oruç tutuyorsunuz size saygısızlık yapamam” dedi diyor. Nerden nereye gelmişiz. 

Bu gün 18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi ve Şehitleri Anma Günü. Bizde içimizi burkan, derinden yaralayan bir hatıra ile anmış olalım ecdadımızı. 

Bir asker cepheden kızına mektup yazıyor ve diyor ki;
“Benim güzel kızım,
Bu gün Temmuz 14, Ramazan’ın ikinci günü. Şeyhülislam oruç tutmayabilirsiniz diye fetva yayınladı. Ama benim içim rahat etmedi. Oruca niyetlendim. Sahur vakti çalıların arasında iki kök çiriş (pırasadan daha küçük bir ot) buldum. Onlarla sahur ettim. Gündüzü yeni siperler kazdık. Hiç susamadım. Taarruz arttı. Kafamızı çıkaramadık. Akşam olunca bir asker ezan okudu. Siperin içinde matara elden ele dolaştı. Herkes orucunu su ile açtı. Ben zannettim ki sadece ben oruçluyum. Meğer bölüğün hepsi oruçluymuş.  Matara en son bana geldi. Geldi ama ben kendimden utandım. Arkadaşlarım hepsi sahursuz oruç tutmuşlar. Ben ise iki çirişi yediğim için arkadaşlarıma karşı kendimi mahcup hissettim. O gün oruçlu şehit olan Erzurum’lu, Darende’li ve Yenice’linin hakkını nasıl öderim diye gözyaşı döktüm…”

Ya işte böyle. Şimdilerde adam başım ağrıyor, dişim ağrıyor niyet etmedim diyor. Yarın sınavım var oruç tutmasam olur mu diyor. 

Diyorum ki bu kadar hassasiyetlerin kaybolması nasıl oldu acaba. Bu gün açıktan yiyip içenler Çanakkale'de mukaddesatı için can verenin torunları olsa bu saygısızlığı yapmazlardı. Allahtan korkarlardı. 

Dahada ötesi gayri muslimlerin torunu olsalar yine saygı duyar, oruç tutmasalar bile açıktan yiyip içmezlerdi. Kuldan utanırlardı.

Allahım akıbetimizi hayır eyle...