Bu çocukların anne-babaları, okulları var ancak, sahip çıkanları yok

Tuzla Evliya Çelebi İlköğretim Okulu 5. sınıf öğrencisi olduklarını söyleyen üç kafadar öğrenciyle, bir yandan ellerindeki kır pidelerini yerlerken, diğer taraftan trenin açılıp kapanan kapısının dibine gelişi güzel oturmuş bir halde, bir birleriyle ağza alınmayacak küfürler eşliğinde sohbet ederken karşılaşdık.
    İkisi Samsunlu, biri Tokatlı bu üç kafadar öğrenci, trenin kapısı, her açılıp kapandığında düşme tehlikesi yaşıyor, fakat aldırış etmiyorlar, bu da yetmiyormuş gibi, inip binen yolculara engel olduklarının farkında olmalarına rağmen, umursamıyorlardı bile.
Gördüğümüz bu manzara karşısında konuşmak ve ikazda bulunmak için yanlarına gittiğimiz 5. sınıf öğrencisi bu üç kafar, annelerinin, babalarının, ablalarının ve hatta devam ettikleri bir okullarının olduğunu, fakat bu kadarına da pes dedirtecek durumdaki bu öğrencilerin, her fırsat bulduklarında Pendik’e geldiklerini belirtiler.
PASTANELERDEN ARTAN KIR PİDELERİNİ YİYORUZ
Yönelttiğimiz niçin sorusuna ise, ilginçtir bu yaştaki çocukların uğraştığı meşkaleyi anlatmak mümkün değil. Dediklerine göre, bu ilçede akşam saatlerinde, onların değimiyle çok iyi “k………ve m…….” varmış. Akşamları, pastanelerde kalan kır pidelerini de kendilerine ücretsiz veriyorlarmış.
    Biz de, pes doğrusu dedik, gecenin 21.00’i, sabah bu öğrenciler okula gidecek, henüz trende seyahata devam ediyorlar. Biz indik, onlar ne kadar gezecek bilmiyoruz, ama şunu iyi biliyoruzki, sahip çıkanları olsa bunları yapamazlar.