Masanın üzerinde yarıya kadar su doldurulmuş bir bardak var. Bu bardağa bakan insanlara soruluyor, bu bardak dolu mu, boş mu? Bir kısmı yarıya kadar su dolu diyor, bir kısmı da yarısı boş diyor. Su var diyenler de doğru söylüyor, yarısı boş diyenler de doğru söylüyor. Bardağa biraz daha su dolduruluyor üçte biri boş bırakılıyor, başka deneklere soruluyor, onların da yarıdan çoğu; bardakta su var diyor, bir kısmı da üst kısmı boş bırakılmış diyorlar. Su var diyenler; olaylara olumlu tarafından (optimizm), üst kısmı boş diyenler (pesimizm) ise negatif, ya da her zaman eleştirel bakanlardır.
Her iki bakış açısı da kararında ve dozunda olmalıdır. Her şeye eleştirel ve olumsuz tarafından bakanlar zaman içinde hem kendilerine hemde çevrelerine zarar verirler, insanlardan uzaklaşırlar, sosyal hayatın dışında kalırlar, gerçekliği kaybederler, inandırıcılıkları kalmaz, doğru eleştirilerine de itibar edilmez olur. Sürekli olumsuz yönden bakmak bir müddet sonra kötümserliğe ve insanların onunla olmak istememesine yol açar, insan yalnızlığa sürüklenir.
Bardağa dolu tarafından bakanlar ise olaylara ve yapılanlara olumlu düşüncelerle yaklaşanlardır. Bu tür bakış açısı insanı motive eder, cesaretlendirir, başarılı sonuçlara ulaştırır. Özellikle siyasetçilerin, yazarların, sanatçıların, iş adamlarının, bilim adamlarının olumlu ve pozitif söylemler kullanmaları topluma yapılabilecek en büyük hizmettir. Tabii ki bu demek değildir ki eksikleri hiç görmeyelim. Eksikler de, olumsuzluklar da ifade edilecek ama onların düzeltilmesi için bile objektif ve pozitif söylemler geliştirmesi gerekmektedir. Ancak bu şekilde etkili olur. Bu durum bir ailede olduğu gibi, bir kurumda, bir ülkede de aynıdır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.